Όπως είπες Γιωργο, αυτό που κάνουμε είναι χόμπυ και εκεί δε χωράει ταλαιπωρία. Εθελοντές είμαστε, δε μας έβαλαν με το ζόρι.
Δεν έχω χώρο για ψυγείο κ δε πρόκειται να έχω οπότε ο σάκος είναι μονόδρομος. Το λάθος που έκανα μου απόδειξε ότι μπορώ να ζυμώσω μέχρι και lager (μακρυά απο εμάς).
Σ αυτό το σημείο φίλε έχουμε διαφορετική αντίληψη επι του θέματος. Ναι οκ, δε μας τραβάει κανείς απο τη μύτη για να κάνουμε αυτό που κάνουμε...αλλά αν είναι ν' ασχολούμαι κάθε τρεις και λίγο μόνο μ' αυτό...κλάφτα Χαράλαμπε. Το να τρέχω κάθε τόσο να τσεκάρω αν έλιωσε ο πάγος, ή πόσο θερμοκρασία έχει ο κάδος, ή πόσες μέρες κράτησε η ζύμωση, ή και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο,ε....αυτό και μόνο μου την κάνει τη ριμάδα τη ζωή μου δύσκολη. Έχω πιο σοβαρά και πιο σημαντικά πράγματα, όπως και συ και όλοι μας φαντάζομαι, από τη ρημάδα τη μπύρα.
Είμαι απ τους τυχερούς που και κατάλληλο χώρο έχω, αλλά και ψυγείο, αν θέλω, μπορώ να χρησημοποιήσω. Αφού όμως είμαι καλά κι έτσι όπως είμαι, γιατί να αγχώνομαι? Ούτως ή άλλως κάνω Γαμάτα μπυρόνια(τι ψωνάρα που μαι ο άτιμος). Θα με πειράξει αν θα ζυμώσει στους 20 ή στους 23? Σώωωωωπα μωρέ. Χαλαρά φίλε...έχει μπει το νερό στ αυλάκι πλέον.