περί θρυμματισμού ο λόγος ..

[DKarou]

Χαίρετε,
μετά από καιρό επανέρχομαι με μία πρόσφατη ζυθοποίηση και αρκετές παρατηρήσεις. Συγκεκριμένα, χθες (Σάββατο) έβρασα μία Dunkel Weiss με 60% σταρένια βύνη αλλά το efficiency τελικά ήταν πιο χαμηλό από το αναμενόμενο (σε σχέση με παλαιότερες ζυθοποιήσεις που δεν χρησιμοποιούσα σταρένια βύνη). Αναφέρω ότι βράζω με την μέθοδο ΒΙΑΒ.
Παρατήρησα λοιπόν την χρησιμοποιημένη βύνη πριν την πετάξω, και διαπίστωσα ότι οι σπόροι της βύνης σιταρού αν και ήταν σπασμένοι εξακολουθούσαν να έχουν γεμάτο το εσωτερικό τους με την λευκή γέμιση που έχει το σιτάρι (αλεύρι - άμυλο).

1. Δεν θα έπρεπε να έχει διαλυθεί μέσα στο νερό έτσι ώστε μετά το πέρας της σακχαροποίησης να πάρω άδεια φλούδια σιταριού?

2. Μήπως έπρεπε να θρυμματίσω πιο πολύ το σιτάρι?

κατά τον θρυμματισμό ρύθμισα τον μύλο σε λίιιιγο πιο μικρή κοκομετρία από αυτή που ρυθμιζω για τις βύνες κριθαριού.

[Γιώργος Λ]

Είχα ακριβώς το ίδιο θέμα. Όταν χρησιμοποιούσα βύνη σιταριού σε ποσοστό πάνω από 20% το efficiency έπεφτε αρκετά. Παρατήρησα τελικά ότι ο σάκκος με τη βύνη μετά το mashing ήταν αρκετα πο βαρύς και δε στράγγιζε όπως συνήθως. Ίσως γιατί το σιτάρι είναι αρκετά πιο λεπτοθρυματισμένο. Τώρα ανακατέυω πολύ περισσότερο και το πιο σηματνικό ξεπλένω το σάκκο με 1,5 -2 λίτρα νερό στους 75C.